حدیث (1) امام على عليهالسلام:
شيعَتُنَا المُتَباذِلونَ فى وِلايَتِنا، اَلمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلمُتَزاوِرونَ فى اِحياءِ اَمرِنا اَلَّذينَ اِن غَضِبوا لَم يَظلِموا وَ اِن رَضوا لَم يُسرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَن جاوَروا سِلمٌ لِمَن خالَطوا؛
شيعيان ما كسانىاند كه در راه ولايت ما بذل و بخشش مىكنند، در راه دوستى ما به يكديگر محبت مىنمايند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به ديدار هم مىروند. چون خشميگين شوند، ظلم نمىكنند و چون راضى شوند، زياده روى نمىكنند، براى همسايگانشان مايه بركتاند و نسبت به همنشينان خود در صلح و آرامشاند.
كافى، ج 2، ص 236، ح 24
حدیث (2) امام حسين عليه السلام :
إنَّ شيعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛
بى گمان شيعيان ما دل هايشان از هر خيانت، كينه،وفريبكارى پاك است.
بحارالانوار، ج68، ص156، ح11
درگوشی های مهم و به دردبخور برای دوران نامزدی